Byzantijnse vijver van Siloam
"En de koning toog met zijn mannen naar Jeruzalem, tegen de Jebusieten, die in dat land woonden. En zij spraken tot David, zeggende: Gij zult hier niet inkomen, maar de blinden en kreupelen zullen u afdrijven; dat is te zeggen: David zal hier niet inkomen.
Maar David nam den burg Sion in; dezelve is de stad Davids.
Want David zeide ten zelfden dage: Al wie de Jebusieten slaat, en geraakt aan die watergoot, en die kreupelen, en die blinden, die van Davids ziel gehaat zijn, die zal tot een hoofd en tot een overste zijn; daarom zegt men: Een blinde en kreupele zal in het huis niet komen.
Alzo woonde David in den burg en noemde dien Davids stad. En David bouwde rondom van Millo af en binnenwaarts."
2 Samuel 5:6-9
De Stad van David, in het Hebreeuws עיר דוד, is de naam voor de oudste bewoonde wijk van Jeruzalem en een belangrijke archeologische vindplaats. Het ligt op een smalle heuvelrug die vanaf de Tempelberg naar het zuiden loopt in de overwegend Arabische wijk Silwan in Oost-Jeruzalem. Het was een ommuurde stad in de bronstijd en volgens de traditie is het de plaats waar koning David zijn paleis bouwde en zijn hoofdstad vestigde. De stad van David genoot van de defensieve voordelen van haar positie door de Tyropoeon-vallei aan haar west (die sindsdien grotendeels is ingevuld), door de Hinnom-vallei in het zuiden en de Kidron-vallei in het oosten.
De Stad van David National Park, in het Hebreeuws, גן לאומי סובב חומות ירושלים, ook wel Jeruzalem's Muren Nationaal Park genoemd, is een nationaal park gelegen nabij de muren van de oude stad van Jeruzalem.
Het nationale park is oorspronkelijk ontworpen om de oude stad van alle kanten te omringen, om de oude stad en de nieuwe gebouwen eromheen te scheiden en tegelijkertijd met elkaar te verbinden, terwijl constructie in de buurt van de muren wordt voorkomen. Het nationale park sluit aan op de plaats van de Stad van David in het zuidelijke deel en het Emek Tzurim Nationaal Park in het noordoostelijke deel.
Het gebied van het nationale park omvat de poorten naar de oude stad van Jeruzalem. De ‘Stad van David’ is de feitelijke locatie van de Bijbelse stad Jeruzalem die meer dan 3000 jaar geleden door koning David werd veroverd.
De Ir David Foundation (Amutat EL-AD), een non-profitorganisatie opgericht in 1986, zet zich in voor het behoud en de ontwikkeling van de Bijbelse stad David en haar omgeving.
Toen David Be'eri (David'le), commandant van een militaire elite-eenheid, halverwege de jaren tachtig voor het eerst de Stad van David bezocht, verkeerde de stad in zo'n staat van verval en verwaarlozing dat de eerdere opgravingen die in het gebied waren gedaan opnieuw verborgen waren onder vuilnis en afval.
Geïnspireerd door de ongelooflijke archeologische betekenis van de site, verliet David'le zijn legercarrière om de Ir David Foundation op te richten. De Ir David Foundation zet zich in om de nalatenschap van koning David voort te zetten en mensen te onthullen en in contact te brengen met het verleden van het oude Jeruzalem door middel van vier belangrijke initiatieven: archeologische opgravingen, ontwikkeling van het toerisme, educatieve programmering en revitalisering van woningen.
De Stichting voert activiteiten uit op drie historische locaties in het oude Jeruzalem: het Nationaal Park Stad van David, Armon Hanatziv en de Olijfberg, en brengt elk jaar honderdduizenden bezoekers naar de poorten.
Momenteel is de Israel Antiquities Authority bezig met het opgraven van drie locaties in de Stad van David, gesponsord door de Ir David Foundation: 'Givati' (= de Givati-parkeerplaats, gelegen in de Tyropoeon-vallei), het 'Spring House' (= een zeer grote fort rond de Gihon-bron) en de 'Herodische Weg' (= Herodische Weg van het Shiloah Bad naar de Westelijke Muur).
Naarmate de opgravingen zijn voltooid, wordt het gebied opengesteld voor toerisme om het begrip van bezoekers van het monumentale verleden verder te verdiepen. Aanvullende educatieve programmering gericht op Israëlische studenten, volwassenen en soldaten brengt hen opnieuw in contact met hun geschiedenis en erfgoed.
Comments