top of page
Foto van schrijverAnnemeet Hasidi-van Der Leij

Hoe de Nederlandse overheid BDS-aanhangers zwaar subsidieert

De BDS-beweging ofwel 'Boycot, Desinvesteringen en Sancties' is een wereldwijde campagne die oproept tot verzet tegen Israël. De BDS-beweging beweert dat Israel de mensenrechten van de Palestijnen schendt. De campagne startte op 9 juli 2005 op initiatief van 171 Palestijnse organisaties van over de hele wereld. Het hoofdkantoor van de BDS is in Ramallah.


De wereldwijde actie wordt gecoördineerd door het Palestinian BDS National Committee (BNC, opgericht in 2007) en wordt door een groot aantal niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) ondersteund. De Nederlandse overheid is een grote sponsor van deze organisaties.

Een van de oprichters van de BDS is Omar Barghouti. In een interview in 2009, gaf Barghouti zijn visie over de toekomst van historisch Palestina, waarin hij geen plaats ziet voor een Joodse Staat. Een tweestatenoplossing is volgens Barghouti onmogelijk, en in 2013 keerde hij zich tegen een Joodse staat, in welke vorm dan ook, in historisch Palestina. Met andere woorden, de BDS wil geen Joden in het land Israel hebben.

De Nederlandse overheid, ondanks haar officiële beweringen van het tegendeel, versterkt en legitimeert de BDS-promotors door ze financieel te ondersteunen. Tijdens een debat op eind mei 2016 over het Palestijns-Israëlische conflict in de Commissie buitenlandse zaken van het Nederlandse parlement zei minister Koenders van Buitenlandse Zaken:


"Verklaringen of vergaderingen over BDS worden beschermd door de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering, zoals vastgelegd in het Nederlands Grondwet en het Europees Verdrag voor de rechten van de mens."

Hypocriet meldde Koenders, een lid van de PvdA, aan de Israëlische regering dat zijn regering tegen de BDS is. Wat Koenders niet zei, was dat de Nederlandse overheid Nederlandse organisaties zwaar subsidieert voor ontwikkelingssamenwerking die de BDS-beweging ondersteunen.

De Nederlandse overheid schenkt jaarlijks honderden miljoenen euro's aan Nederlandse hulporganisaties zoals ICCO (Interkerkelijke-organisatie voor ontwikkelingssamenwerking), Cordaid, een katholiek orgaan voor ontwikkelingssamen-werking, Kerk in Actie (KiA), Oxfam Novib en Amnesty International. Op hun beurt gebruiken deze groepen de fondsen ter ondersteuning van enkele van de meest radicale NGO's die actief zijn in het Arabisch-Israëlische conflict. Cordaid ontving van de Nederlandse regering tussen de jaren 2007 tot 2011, 491 miljoen euro. Van 2013 tot 2016 ontving Cordaid van de Nederlandse regering 297 miljoen euro, waarvan er €13.9 miljoen naar 56 NGO’s in Israel en de Palestijnse gebieden ging die heel sterk gepolitiseerd en actief zijn in het Israëlisch-Palestijnse conflict met sterke connecties met de BDS-beweging en in sommige gevallen met Islamitische terroristische bewegingen. Cordaid is lid van Caritas, een katholieke internationale hulporganisatie met hoofdzetel in Vaticaanstad. In juni 2017 ondertekende Caritas-Jeruzalem een 'Open Brief' van de Nationale Coalitie van Christelijke Organisaties in Palestina aan de Wereldraad van Kerken en beschuldigde Israël van "Discriminatie en ongelijkheid, militaire bezetting en systematische onderdrukking." In de brief riep de WCC (de Wereldraad van Kerken) op om Israël als een apartheidsstaat te erkennen en de Balfour-verklaring (waarin de Britse Regering welwillend stond tegenover de vestiging in Palestina van een nationaal tehuis voor het Joodse volk) van 1917 als onrechtvaardig te veroordelen. Bovendien moet, volgens de Wereldraad van Kerken, het Verenigde Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland vergeving vragen aan het Palestijnse volk voor die Balfour Verklaring en vervolgens de verliezen compenseren. De brief verdedigt ook "ons recht en onze plicht om de bezetting creatief en geweldloos te weerstaan," door "economische maatregelen die Israël onder druk zetten om de bezetting te stoppen ... als reactie op Israëls oorlog tegen BDS. We vragen u om die maatregelen te intensiveren."

Cordaid heeft een lange geschiedenis van haatpromotie tegen Israël. Op 8 juni 2012, vóór het bezoek van de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen aan het Midden-Oosten, hebben 52 prominente pro-Palestijnse Nederlandse burgers, een extreem pro-Palestijnse publieke verklaring via betaalde advertenties in de Nederlandse pers geplaatst waarin ze de Nederlandse regering opriepen de impasse in het Israëlisch-Palestijnse conflict te doorbreken. Cordaid was een van de initiatiefnemers; de andere was Pax Christi, een andere pro-Palestijnse rooms-katholieke groep. Ook in 2012 sloot, Cordaid zich aan bij een coalitie van 22 Europese NGO's (niet-gouvernementele organisaties) om een ​​rapport te produceren met de titel 'Trading Away Peace': "Hoe Europa meehelpt om Illegale Israëlische nederzettingen in stand te houden." Deze organisatie promoot de BDS-agenda en roept de EU en nationale regeringen in Europa op om politieke oorlog te voeren via economische sancties tegen Israël. Cordaid nam ook deel aan een rapport uit 2009 getiteld: "Het in de steek laten van Gaza: Geen herbouw, geen herstel, geen excuses meer." Het rapport beweert ten onrechte dat de Gaza-Strook bezet blijft door Israël. Bovendien financiert de organisatie verschillende anti-Israëlische NGO's in Israël en de Palestijnse gebieden. ICCO (Interkerkelijke-organisatie voor ontwikkelingssamen-werking ) steunt het Kairos Palestine-document, waarin wordt opgeroepen tot BDS (Boycot, Desinvesteringen en Sancties) tegen Israël; en het ontkent de Joodse historische connectie met Israël; en het rationaliseert, rechtvaardigt en bagatelliseert terrorisme en noemt het 'juridisch verzet.' In een artikel, 'Pijnlijke conclusies' (gepubliceerd op 29 juli 2013), citeert ICCO-consultant Jonathan Huseman uit het boek van de Nederlands-Palestijnse politicus en ICCO-adviseur Arjan el Fassed: "Het (Israel) ziet eruit als apartheid, het ruikt naar apartheid, het voelt als apartheid , maar de wereld wil het niet zo zien. Want als dit apartheid is, heeft dit enorme implicaties voor hoe regeringen met dit conflict zullen omgaan." ICCO vormde samen met PAX Nederland en Oxfam Novib (en Cordaid tot januari 2016) de organisatie United Civilians for Peace (UCP), deze organisatie pleit voor BDS-campagnes tegen Israël en werkt samen met sterk gepolitiseerde NGO's. In april 2016 nam Amin Abu Rashed, naar verluidt een Hamas-medewerker, deel aan een workshop georganiseerd door UCP over 'Gaza / Palestina'. Oxfam Novib is het Nederlandse filiaal van Oxfam internationaal, een 'internationale confederatie van 17 organisaties die in 92 landen met elkaar zijn verbonden.' Oxfam Novib speelt binnen de Oxfam-paraplu een leidende rol in het Arabisch-Israëlische conflict, inclusief demonisering en andere anti-Israël campagnes. Bovendien gefinanciert Oxfam de 'Union of Agricultural Works Committee' (UAWC), een NGO die heel veel connecties heeft met terroristische organisaties zoals 'The Popular Front for the Liberation of Palestine' (PFLP).


In januari 2022 kondigde de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken aan dat Nederland alle financiering aan de Union of Agricultural Works Committee (UAWC) stopzet. Volgens de minister maakte een "extern onderzoek van de UAWC voldoende aannemelijk dat er al enige tijd banden op individueel niveau waren tussen werknemers en bestuursleden van de UAWC en de PFLP." Het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) is door de VS, EU, Canada en Israël aangemerkt als een terroristische organisatie. In juli 2017 riep Oxfam Novib ter gelegenheid van '50 jaar bezetting' (Israel heeft in de 6-daagse oorlog van 1967 de Westbank op Jordanie veroverd) op om "een einde te maken aan de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden, en ook aan de blokkade van de Gazastrook", aldus Oxfam Novib beleidsmedewerker voor het Midden-Oosten Evelien van Roemburg:"De uitbreiding van de nederzettingen, overmatig gebruik van geweld, gedwongen uitzettingen, beperkingen van de bewegingsvrijheid, inbeslagnames van land en de vernietiging van huizen zijn illegaal. Een officiele veroordeling is niet genoeg ... We kunnen niet nog 50 jaar wachten op een oplossing."


In juni 2017 legde, Oxfam Novib’s hoofd van het humanitaire team, Suying Lai, als enige de schuld aan Israël voor de situatie van de mensen in de Gaza-Strook en verklaarde:

"De bezetting van Palestijns grondgebied door Israël, dat al 50 jaar aan de gang is, voedt het conflict tussen Israël en Palestijnen ... De bezetting is de hoofdoorzaak van armoede en onrecht in bezet Palestijns gebied. Dit wordt verergerd door de politieke strijd tussen de Palestijnse Autoriteit (aan de macht op de Westelijke Jordaanoever) en de heersers in Gaza (Hamas). Duurzame en rechtvaardige vrede is alleen mogelijk als Israël de bezetting beëindigt." Oxfam Novib landendirecteur Chris Eijkmans: "Er zijn weinig voorbeelden van armoede en onrecht in de bezette Palestijnse gebieden die niet zijn terug te leiden tot de bezetting." Geen woord over het genocidale partijprogramma van Hamas, de grootste Palestijnse partij die aan de macht is in de Gaza-Strook en de mensen daar terroriseert. Geen woord over de voortdurende verheerlijking van Palestijnse terroristen door de Palestijnse Autoriteit, en de maandelijkse financiële toelagen ('Pay for Slay') van de Palestijnse Autoriteit aan de families van Palestijnen die zijn gedood, gewond zijn geraakt of gevangen zijn gezet tijdens het uitvoeren van terroristische aanslagen tegen Israël. Geen woord over het Palestijnse terrorisme als reactie op de vrijwillige terugtrekking van Israël uit de hele Gazastrook in 2005.


Op 12 februari 2024 oordeelde het gerechtshof in Den Haag dat Nederland moet stoppen met de overdracht van Amerikaanse F-35 straaljageronderdelen aan Israël. Het beroep werd aangespannen door vier pro-BDS NGO's - Oxfam Novib, PAX, Rights Forum en Amnesty International - die de Nederlandse regering hadden aangeklaagd om de overdrachten te stoppen, een zaak die de bovenstaande NGO's hadden verloren bij de Burgerlijke rechtbank.

 

Het Hof van Beroep baseerde zich zwaar op informatie van anti-Israël NGO's en VN-organen om te concluderen dat er een 'duidelijk risico' is dat de overdracht van dit materieel zou leiden tot schendingen van het internationaal recht. Zonder enige verificatie of basis nam het Hof aan dat de door deze NGO's VN-functionarissen verstrekte informatie betrouwbaar is.


Tegelijkertijd uitte de Nederlandse regering in haar argumenten voor het Hof scepsis over de waarheidsgetrouw-heid en nauwkeurigheid van de door de NGO's en VN-functionarissen gepresenteerde informatie. Geen van hen had de mogelijkheid om geloofwaardig onderzoek te doen naar de oorlog in Gaza. Ze hebben geen toegang tot Gaza en beschikken niet over operationele en inlichtingeninformatie om de wettigheid van Israëlische aanvallen te beoordelen. Gezien de controle van Hamas over Gaza aan het begin van de oorlog en de chaos daarna, is er geen manier om geloofwaardig te beweren dat een bepaalde aanval niet op militaire doelen was gericht. Kortom, noch de NGO's noch de VN-organen konden de beweringen die ze bij het Hof en in hun publicaties deden, daadwerkelijk verifiëren.


De overdracht van Amerikaanse F-35 straaljageronderdelen vanuit Nederland aan Israël zijn ondertussen gewoon doorgegaan want de Nederlandse overheid erkent dat in Nederland geproduceerde straaljageronderdelen via de VS in Israël terecht kunnen komen. Volgens Nederland vallen met de VS geen afspraken te maken om te voorkomen dat de onderdelen via een omweg in Israël terechtkomen.

Kerk in Actie (KiA) roept op tot een expliciete boycot van alle Israëlische bedrijven die actief zijn in de bezette Palestijnse gebieden. KiA verklaart verder:


"Dit en de overweldigende steun voor het document 'Kairos Palestine' en de oproep 'een einde te maken aan militaire bezetting en mensenrechtenschendingen door geweldloze acties, waaronder boycot, desinvestering en sancties (BDS)', is de weg vooruit voor verdere actie van de kerk om Israël verantwoorde-lijk te houden voor zijn koloniale en apartheidsregime." KiA ontkent de Joodse historische connectie met het land Israël door het document 'Kairos Palestine' te steunen, en negeert bovendien de extreme intimidatie en geweld door Palestijnen tegen Christenen.

Voorbeelden van een aantal NGO's die door ICCO, Oxfam Novib, Kerk in Actie en Cordaid gefinancierd worden: Electronic Intifada (EI) ondersteunt BDS en gebruikt herhaaldelijk retoriek die Israël demoniseert. Het wordt nog steeds gefinancierd door ICCO, ondanks de kritiek van de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Rosenthal in januari 2011 dat haar activiteiten "in strijd zijn met het Nederlandse overheidsbeleid." Op 15 mei 2015 plaatste EI een artikel waarin de oprichting van de staat Israël een 'Nakba' of 'catastrofe' wordt genoemd en beweert dat voor "Palestijnen overal, en in Gaza in het bijzonder, de Nakba van 1948 aan de gang is."


Het artikel beschuldigt Israël verder van 'oorlogsmisdaden,' 'misdaden tegen de menselijkheid' en 'schendingen van het internationale recht' en dringt er bij de lezers op aan de BDS-oproep gehoor te geven door "universiteiten, banken en pensioenfondsen onder druk te zetten en bedrijven die profiteren van Israëls bezetting en oorlogsmisdaden af te stoten" en"ervoor te zorgen dat regeringen militaire embargo's en handelssancties opleggen tegen Israël."

Ittijah is een van de meest radicale Israëlische Arabische groepen. In 2011 verdedigden ICCO en Cordaid de Ittijah-directeur Ameer Makhoul na zijn veroordeling als een Hezbollah-spion, en ten onrechte beweerden dat zijn "overtuiging uitsluitend gebaseerd was op een verklaring van Makhoul onder druk."

Centrum voor huisvestingsrechten en uitzettingen, een in Genève gevestigde internationale non-gouvernementele organisatie die in 1994 door Scott Leckie werd opgericht als een stichting in Nederland (Stichting COHRE), beschuldigt Israël van 'etnische zuivering,' 'collectieve straf' en andere tendentieuze beschuldigingen en roept op tot het 'recht op terugkeer' van Palestijnse vluchtelingen.

Ma’an Development Center, een Palestijnse ontwikkelings- en opleidingsinstelling opgericht in januari 1989, geregistreerd als non-profitorganisatie, het hoofdkantoor gevestigd in Ramallah en de vier bijkantoren zijn gevestigd in Gaza, Khan Younis, Tulkarem en Jenin, heeft zeer nauwe connecties met het PFLP. Nederland financiert deze organisatie via Oxfam -Novib. Ma’an Development Center publiceerde: "Boycots, afstoting en sancties: lessen geleerd in effectieve solidariteit" (2009), een gids voor grassroots en internationale BDS-campagnes.

De veiligheidsbarrière wordt consequent de 'Apartheidsmuur' genoemd, en een deel van de barrière wordt beschreven als "een controlemechanisme,' dat 'de vorm aanneemt van een gesloten kooi in dit gebied, en deze in een open lucht gevangenis transformeert."


In januari 2020 verzette het Palestinian NGO Network (PNGO), waarvan het Ma'an Development Center lid is, zich heftig tegen een nieuwe clausule in subsidieovereenkomsten van de Europese Unie met Palestijnse NGO's die begunstigden verbiedt om samen te werken met en financiering te verstrekken aan organisaties en personen die op de terreurlijsten van de EU staan. PNGO beweerde dat Palestijnse terroristische organisaties "politieke partijen" zijn.


Ik wil nu nog even wat verder ingaan op die BDS-beweging ('Boycot, Desinvesteringen en Sancties') waar wij zo veel over horen. In februari 2019 is er een onderzoek gedaan door het Ministerie van Strategische Zaken van Israel naar de BDS-beweging.

Volgens het rapport van 80 pagina's, zijn er meer dan 100 verschillende connecties tussen de BDS en terroristische groepen gevonden. En heeft de BDS-beweging in ieder geval 30 actieve en 'gepensioneerde terroristen' in dienst.

De titel van het rapport is; 'Terroristen in Pakken' (Terrorists in Suits) en, buiten de ‘nuttige idioten’ (useful idiots) van de BDS – zoals Roger Waters en soortgenoten – is er nog een bijzonder lugubere groep binnen de BDS van mensen die allemaal gekleed zijn als terroristen. Door de punten met elkaar te verbinden, kun je een lijn volgen van 'terroristen in pak' tot terroristen in zelfmoordvesten. De lijnen doorkruisen organisaties die profiteren van de mensenrechten en die zich over continenten verspreiden en zwaar gefinancierd worden door Europese overheden, zoals ik eerder in dit artikel heb vermeld. Dit gaat veel verder dan pogingen om Tel Aviv te elimineren als gastheer van het Eurovisie Songfestival. Dit gaat over de eliminatie van de Staat van Israël, punt uit. Zoals de minister van Strategische Zaken Gilad Erdan zegt: "Terroristische groeperingen en de anti-Israëlische boycotcampagne zijn verenigd in hun doel om Israël van de kaart te vegen. Terroristische groepen zien boycots als een aanvullende tactiek voor een terroristische aanslag." Het rapport laat zien hoe Hamas en de PFLP (het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina) banden hebben met ten minste 13 anti-Israëlische NGO's. Binnen deze NGO’s zijn in ieder geval 20 leden, die nu hoge posities bekleden binnen die NGO's, die eerder in de gevangenis hebben gezeten, sommigen voor moord. Het rapport laat zien hoe boycotorganisaties en terroristische organisaties samen financiën bijeenbrengen, hetzelfde personeel delen en naar buiten toe humanitaire doelen presenteren die totaal in strijd zijn met de werkelijke doelen van deze organisaties. De medewerkers van deze groepen hebben hun steun voor terrorisme niet opgegeven, maar onderhouden organisatorisch, financieel en actief banden met terroristische groeperingen. Volg het geldspoor en je zult zien dat de BDS-organisaties miljoenen euro's hebben ontvangen van Europese landen en filantropische stichtingen. Palestijnse terroristen zijn gegaan van het kapen van vliegtuigen naar het kapen van NGO's. BDS kan zich wel vermommen, maar zijn terroristen in pak zijn nog steeds gekleed om te doden. Het is een dunne lijn tussen de karaktermoord op Israël en de moord op zijn burgers.


Oktober 7 en de daarop volgende oorlog met Hamas in Gaza, zorgden voor de brandstof om Amerikaanse campussen te laten ontbranden. Je kunt de vele jaren van Arabische investeringen in het Amerikaanse onderwijssysteem, van basisscholen tot universiteiten, niet negeren.


De Palestijnen maakten gebruik van de nieuwe omstandigheden om BDS nieuw leven in te blazen en het weer relevant te maken. De vraag van universiteiten in alle westerse landen was hetzelfde: desinvesteren in bedrijven die banden hebben met Israël.


Israël heeft zijn tegenstanders onderschat, die sluw en strategisch zijn gebleken. De universiteiten investeren voorzichtig en bezitten activa ter waarde van miljarden dollars die van vitaal belang zijn voor hun budgetten. In eerste instantie weigerden ze mee te werken, maar toen ze zich realiseerden dat het protest hardnekkig was, boden ze aan om hun investeringsbeleid te "overwegen" om de demonstranten tevreden te stellen.


De beweging verstoorde afstudeerceremonies en feestelijke evenementen, die door tienduizenden mensen werden bijgewoond, en trok daardoor veel aandacht, wat precies het doel is van de BDS.


Amerikaanse universiteiten zitten in de problemen, proberen tegelijkertijd de vrijheid van meningsuiting en academische vrijheid te behouden en worden onderworpen aan botte afpersing. Ze proberen het uit te zitten, misschien tot het protest stopt en de kampen zich terugtrekken. Dit is zinloos. De BDS-beweging heeft haar grootste overwinning behaald sinds haar oprichting, die wordt versterkt door de demonstraties in een land dat de nauwste bondgenoot van Israël is, namelijk de VS.


We kunnen nu al zien dat de BDS-beweging legitimiteit wint in verschillende categorieën, zoals cultuur, sport en wetenschap. Aangezien de boycotbeweging nergens heen gaat, zal ze altijd nieuwe fronten en nieuwe manieren vinden om Israël pijn te doen. En wij? Wij zullen waarschijnlijk verrast blijven als wij er niet van leren.

Van mensenrechtenorganisaties tot dode lichamen.



Comments


bottom of page