Er staat een speciaal monument op de Herzlberg in Jeruzalem om de overlevenden van de Holocaust te eren die gevallen zijn in de Onafhankelijksoorlog van Israel in 1948. Het wordt het ‘Monument van de Laatsten van het geslacht’ genoemd omdat deze jongelui alleen naar Israel kwamen als laatste overlevenden van hun families.
Shalom Tepper, geboren in 1925 in Radom, Polen was een van die overlevenden. Hij was gedeporteerd naar de Auschwitz en Majdanek kampen, maar overleefde het. Hij ontsnapte en sloot zich aan bij de Partizanen in de Poolse bossen, waar hij tegen de Nazi’s vocht tot het einde van de oorlog. Tepper kwam naar Israel in 1946 en ging twee jaar later bij de Haganah. Dit was het Joodse leger in de periode voordat de Staat van Israel gesticht was in 1948 en het fundament van het hedendaagse Israëlisch defensieleger (IDF), het leger van Israël. Bij het uitbreken van de Onafhankelijksoorlog op 15 mei 1948, diende Tepper in Bataljon 33 van de Alexander-Brigade. Dit Bataljon werd ingezet om het leger van Jordanie en Irak te stoppen en had ook een rol in het stoppen van het leger van Egypte.
Shalom Tepper sneuvelde in de slag bij de Gaza Strook, waar zij vochten tegen het Egyptische leger. Nog 89 andere Israelische soldaten sneuvelden in deze slag. Op de Israëlische gedenkdag, die vanavond (30 April) begint, waarop de Israëlische doden uit alle Israëlische oorlogen inclusief die zijn omgekomen door terroristische aanslagen, herdacht worden, wordt ook Tepper herdacht, samen met alle andere soldaten die hun leven gegeven hebben om dit land te verdedigen.
Een andere overlevende van de Holocaust die in de Onafhankelijksoorlog heeft gevochten en die ook in Radom in Polen is geboren is Eliezer Ayalon. Het verhaal van Ayalon is wel helemaal anders afgelopen dan dat van Tepper. Ayalon overleefde de Onafhankelijksoorlog en is vervolgens getrouwd en heeft twee kinderen gekregen. Ayalon werd in 1928 geboren en overleefde vijf verschillende kampen om uiteindelijk bevrijd te worden door Amerikaanse soldaten. Zijn hele familie is vermoord in het Treblinka vernietigingskamp.
In een interview met Yad Vashem zes jaar geleden, verteld Ayalon zijn verhaal: “Ik kwam hier aan in Eretz Yisrael toen ik een jongen was van 17 jaar. Helemaal alleen, uit een wereld naar een totaal andere wereld! Dit was de plek waarvan mijn vader altijd had gezegd dat iedere Jood heen moest gaan om vervolgens op te gaan naar Jeruzalem. Mijn ouders hebben mij vanaf een zeer jonge leeftijd een enorme liefde bijgebracht voor dit land, en dat is de reden dat ik hier gekomen ben na de oorlog in Europa. De dag dat David ben Gurion de Staat van Israel uitriep voelde ik dat ik terug kwam naar het normale leven.” Herinnert Ayalon zich.
"Nu ben ik hier, met twee getrouwde kinderen, vijf kleinkinderen en een achterkleinzoon. Drie generaties geboren uit het as van de Holocaust. Vandaag ben ik de gelukkigste man in de wereld!”